تحقیق هيدراتهاي كربن و ساكاروز در تغذية انسان
هيدراتهاي كربن و ساكاروز در تغذيه انسان
انسانهايي كه با كارهاي سنگين درگير نيستند . روزانه به مواد غذايي اساسي و ضروري ذيل نياز دارند : 10 گرم پروتئين ، 90 گرم چربي و 500 گرم هيدراتهاي كربن ، بنابراين ، هيدراتهاي كربن ، قسمت اعظم (بيش از 70% ) غذاي انسان را تشكيل مي دهند .
ارزش حرارتي يك گرم پروتئين 8/4 كيلو كالري ( احتراق ناقص در بدن تا تشكل اوره ) و ارزش حرارتييكگرم چربي 3/9 كيلو كالري و بالاخره ارزش حرارتي يك گرم هيدرات كربن 4 كيلو كالري مي باشد .
بدين ترتيب ، ارزش حرارتي هيدراتهاي كربن از پروتئين تر و ضمناً از چربيها ، بسيار كمتر است .
با اين وصف ، كالري ناشي از هيدراتهاي كربن ، بيش از 60% كل كالري روزانه مورد نياز است را تشكيل مي دهد ( پروتئين : 480 كيلو كالري چربي : 837 كيلو كالري ، هيدراتهاي كربن : 200 كيلو كالري ، كل : 3317 كيلوكالري ) .
بنابراين هيدراتهاي كربن منبع اصلي انرژي بدن انسان است. نشاسته . كربوهيدرات اصلي جيره غذايي انسان ( در غلات ، سيب زمبني و غيره ) و با بزاق دهان و آنزيمهاي معده قبل از جذب ، هيدروليز مي شود . اين پروي چندي طول مي كشد . كربوهيدراتهاي محلول ، شامل ساكاروز ، يعني قند معمولي ، خيلي سريعتر از نشاسته هضم و جذب مي شوند . چون قند در عين خوشمزه وش يرين است : انسانها با كمال اشتياق قند را جايگزين قسمتي از مواد غذايي نشاسته اي مي نمايند . قند ، به عنوان يك ماده غذايي ذخيره شدني شدني ( بصورت چربي ) و قابل پس گرفتن از ذخيره براي توليد انرژي در آمده است . ( هنگام راهپيمايي ، ورزش ، براي كارهاي سنگين كارگر ، براي بيماران و اشخاصي كه دوره نقاهت را مي گذرانند ) . ساكاروز از ساير قندها به استثناي فروكتوز كه خود كمي شيرين تر از ساير قندهاست شيرينتر است و چنانچه شيريني ساكاروز 10 باشد و فروكتوز و گلوكوز نسبي كه با درجه حرارت آزمايش بستگي دارندبه شرح زير بيان مي گردد :
درجه حرارت به سانتي گراد
|
- فروكوز
|
- گلوكوز
|
18
|
128
|
58
|
40
|
100
|
56
|
60
|
79
|
33
|
گرچه فروكوز قدري شيرين تر از ساكاروز مي باشد ، ليكن تهيه آنچه پيچيده است و چون كريستالهايآنجاذب الرطوبه بوده ، رطوبت هوا را سريعاً جذب و ب سهولت به مايع تبديل مي گردد .انبار كردنآننيز مشكل است . ساكاروز به علت ارزش به علت ارزش غذايي قابل توجه و خاصيت قابل توجه و خاصيت قابليت جذب آسان و همچنين خواص فيزيكي لان مهمترين ماده غذايي اجتناب مرسوم شده است . معذلك ، بعلت ارزش غذايي قابل توجه و سرعت جذبآن، تنها كربوهيدرات مواد غذايي نمي تواند باشد . نشاسته كندتر هضم مي شود و گلوكز مورد نياز خون را يكنواخت تر تأمين مي نمايد . از طرف ديگر ، چنانچه مقادير خيلي زياد ساكاروز مصرف شود .
خود بيش از حد گلوكز انباشته شده و تبديل به چربي گرديده در بدن به صورت لايه چربي در مي ايد . بنابراين اگر چه به علت اين است كه بجاي قسمتي از مواد نشاسته اي غذاي روزانه ، قند مصرف شود ، ولي مصرف ساكاروز نبايد از 25% كربوهيدرات تجاوز كند . يعني نبايد از 125 گرم در روز بيشتر مصرف گردد .
مشخصات گياه شناسي ، موطن اصلي – بيولوژي چغندر قند
چغندر بنام علمي بتاوولگاريس گياهي از خانواده پنجه غازيان است كه مانند غازياغي و اسفناج و ساير گياهان مقاوم در مناطق كم باران و در اراضي شود رشدو نمو مي نمايد . در قديم الايام چغندر براي تغذيه از برگ آن مورد مصرف بود . زراعت نوعي از چغندر كه براي مصرف ريشه در منطقه نفوذ خلفاي عرب معمول بوده و در دوره جنگ هاي صليبي به اروپا آورده شد و در قرون نهم و دهم از بيزانس به كيف در مدرسه برده شد . به روسيآنرا سولكل كه از لغت يوناني سولكا مشتق شده است و به لاتينآنرا بتا مي گويند .
اسي پوف در روسيه و آكارد در آلمان سعي خود را در پيدا كردن و انتخاب نژاد مناسبي از چغندر براي ساخت شكر متمركز نموده و ده نوع مختلفآنرا تحت آزمايش و تحقيق قرار داده اند . چغندر سفيد سليزي به شكل مخروطي و داراي پوست و گوشت سفيد را پرقندترين چغندر دانسته و انواع ديگر به رنگهاي قرمز و زرد را براي قند گيري نا مناسب تشخيص داده اند . با اين حال چغندر سفيد سيليزي نيز فقط داراي 7-10 درصد قند بوده كه با اصلاح نژاد به تدريجمحتواي قندآنبه 17-20 درصد افزايش داده شده است .
چغندر گياهي دو ساله است كه در طول سال اول فقط ريشه و برگهايآنبدون ايجاد بذر نمو مي كنند و در سالدوم برگها از ريشه زمستاني تغذيه كرده و رشد مي كنند و دم گلها بطول تغريبي 5/1 تا 2 متر روئيده و به گل مي نشينند فقط از ريشه ها حاصله از رشد گياه در سال اول براي قند سازي صنعتي استفاده مي شود .
بذر چغندر قند در داخل ساچمه بذر به قطر 3 تا 4 ميليمتر به وزن حدود 03/0 گرم رشد مي كند . ساچمه ها از يك غشا چوب پنبه اي پوشيده شده اند و در داخل هر ساچمه 2 تا 3 ( يا بيشتر ) دانه بذر قرار دارد . دانه هاي بذر بسيار كوچك و به طول تقريبي 2 ميليمتر و به وزن 2 تا 3 گرم و پوسته بذر به رنگ قهوه اي به متمايل به قرمز است . بزرگترين قسمت بذر چنين است كه درآنريشه پيپو كوتيل و همچنين اپي كوتيل مرسيستم و دو عدد تخمك به نام كوتي ارون ديده مي شود .
دانه بذر مواد غذايي ( نشاسته و پروتئين ) براي پرورش گياه مي باشد و به دليل كوچكي ابعاد و محدوديت منابع غذاييآنبطور سطحي ( به عمق 3 تا 4 سانتي متر ) در زمين كاشته شود . به رطوبت خاك است . دانه هاي بذر به ميزان 150 تا 170 درصد از وزن خودآبجذب مي كنند و غشا چوب پنبه اي و نرمآناحتمالاً رطوبت لازم از براي بذر را ذخيره و تنظيم مي نمايد و بذرها در مدت 8 روز در حرارت معمولي 8 تا 9 درجه سانتي گراد جوانه مي زنند و سپس 10 تا 14 روز پس از كشت، جوانه ها ظاهر مي شوند يعني ابتدا چنگالهاي لپه اي يا كوتي ارون ها و سپس برگهاي حقيقي يعني اپي كوتيل ها بيرون مي آيند ( جفت اول – جفت دوم الي آخر ) .وقتيكه جفت دوم برگ ظاهر شد ، ريشه چقندر قطور مي شود و به تدريج تا حد يه ريشه بزرگ كه داراي مواد غذايي ذخيره براي رشد گياه در سال دوم است نمو مي نمايد . )
شكل ريشه روگي است و شيارهايي در دو طرفمخروط دارد كه مسيرحلزوني اطراف دوك را احاطه كرده اند و به تارها و به تارها يا موهاي ريزي ختم مي شوند كه روي آنها را پوشانده است و گياه به وسيلةآنرطوبت و مواد غذايي شامل املاح و تركيبات از ته از خاك جذب مي كنند . اين تارها در عرض و عمق رشد مي كنند و گاهي اوقات خود را به عمق 5/2 متري خاك مي رسانند و بدين ترتيب است كه چغندر قند بطور قابل ملاحظه اي در مقابل بي آبي مقاوم مي گردد . محصول املاح از طريق آوندهاي ديگر به ريشه بر مي گردد . آوندهاي خشبي را بصورت حلقه هايي در مقطع عرضي ريشه به وضوح مي توان ديد . اين حلقه ها در حدود 10 تا 12 عدد است و هر چه تعداد يا تراكمحلقه ها بيشتر باشد قند موجود در چغندر بيشتر است . حلقه هاي نزديك به مركز از لحاظ عمر قديمي تر و حلقه هاي محيطي جوانتر مي باشند .
ريشه داراي تعداد زيادي سلولهاي ميكروسكوپي است كه بافتهاي مختلف را تشكيل مي دهند . در محيط خارجي مقطع عرضي ريشه پوست ريشه قرار دارد از سلولهاي ضخيم چوب پنبه اي تشكيل شده است و در مقابلآبغير قابل نفوذ است .
از محيط بيروني به طرف مركز مقطع عرضي قشرهاي زير قرار دارند :
بافت ليفي ، بافت خشبي ، و بافت پارانشيمي مركب از سلولهاي مدور غير طويل كه قسمت اعظم شيره قند در حفره هايآنبنام واكوال ذخيره شده است . بعد از بافت پارانشيم سلولهاي طويل آوندهاي و اسكولر و الياف فيبري قرار دارند و موجب سختي ريشه مي گردند .
شامل ورد 42صفحه ای میباشد
:: موضوعات مرتبط:
شیمی ,
,
:: برچسبها:
هیدرات های کربن ,
ساکاروز ,
تغذیه ,